Er is een drieling geboren! 

Pip, Sam en Bo

Bas Nawijn en Michele Johnston wonen sinds 2015 samen op de Oudezijds Achterburgwal. Maar begin april, toen Amsterdam bedekt was onder een laagje sneeuw, is er gezinsuitbreiding gekomen. En wat voor een! Pip (1800 g), Sam (2200 g) en Bo (1200 g) zijn onze nieuwe, gezonde buurtbewoonsters.

Het had weinig gescheeld of de meisjes waren geen Amsterdammers geweest. Na dertig weken kwam moeder Michele met zwangerschapsvergiftiging in het ziekenhuis in Utrecht te liggen. Daar heeft men grote expertise voor drielingen. Door de lockdown was dat ook een rare tijd: helemaal alleen op een kamer.
Twee weken later kon Michele toch terug naar Amsterdam. En hier, in het Onze Lieve Vrouwe Gasthuis, kwamen Pip, Sam en Bo na 33 weken en 4 dagen ter wereld, onder belangstelling van maar liefst vijfentwintig man verplegend personeel. ‘De zorg in dit ziekenhuis was fenomenaal’, zegt Michele, ‘ondanks de druk die daar heerste door de coronacrisis.’
Toen de kinderwens van Bas en Michele werd vervuld, was hun verrassing groot. Groter dan ze verwacht hadden.

Bij de eerste echo mocht Bas er vanwege de coronaregels niet bij zijn. Maar na de eerste beelden werd hij er toch snel bij geroepen. Zijn eerste reactie was bezorgdheid, die al snel omsloeg in vreugde toen er op de beelden een drieling te zien was.
De eerste vraag na deze ontdekking was of ze wilden reduceren – een kindje laten weghalen. De spontane reactie van Bas was glashelder: ‘Reduceren? Absoluut niet. Wij zullen groter gaan wonen.’ Omdat de meisjes te vroeg werden geboren, mochten ze pas naar huis zodra ze zelfstandig uit de fles konden drinken. ‘Pip had hier wat meer moeite mee dan haar zusters, waardoor ze een dagje langer in het ziekenhuis bleef. Eenmaal thuis bleek zij de actiefste van de drie’, zegt Michele. ‘Ze hebben nu al echt hun eigen karakter. Zo is Sam het rustigst en Bo het zachtaardigst.’

Door de lockdown was er bij thuiskomst heel weinig hulp. Maar dit had als voordeel, dat er tijd vrijkwam om als gezin een band op te bouwen. Trots vertelt Bas: ‘Michele zorgt met veel plezier en grote liefde, ondanks de drukte die een drieling met zich meebrengt.’ En Michele vult aan: ‘Bas en ik zijn een sterk team. Voor de geboorte draaide ons leven eigenlijk vooral om onszelf. Nu staat alles in het teken van de drieling.’
Momenteel slapen de zusjes overdag nog veel. Er vormt zich al een vaste routine, een manier van leven die bij ze past. Inmiddels is er ook een fantastische oppas. Beide ouders kunnen daardoor, naast het ouderschap, vanaf begin volgend jaar weer fulltime werken. Liefst op kantoor, want in huis met een drieling, dat is moeilijk thuiswerken.

Pip, Sam en Bo maken nu kennis met hun nieuwe omgeving. Er wordt veel gewandeld door de straatjes van de binnenstad. Daarom is er een smalle wandelwagen- voor-twee aangeschaft, en nummer drie gaat mee in de draagzak. Elke zondag wordt er voor de hele week gekookt, met groente en fruit van de groentestal op de Nieuwmarkt.
Michele is Ierse. De drieling zal dan ook tweetalig worden opgevoed. ‘We zijn hier gelukkig. We zoeken al naar een basisschool. Dus voorlopig zul je ons en de drieling hier in de oude binnenstad nog wel tegenkomen.’

TEKST: MARGOT PEL
FOTO: RENÉ LOUMAN